5 spirituele valkuilen

Toen ik 9 jaar was begon ik voor het eerst vragen te stellen over spiritualiteit. Waar komen we vandaan? Waar gaan we naartoe? Wat is er na de dood? Wat is God? Bestaan elfjes? Ga zo maar door. Met 16 jaar kwam ik in contact met een spiritueel coach en ging er een heel nieuwe wereld voor me open. Een wereld waarin veel meer mogelijk was dan met het blote oog te zien is. Echter zag ik jaren later dat spiritualiteit, hoewel het heel nuttig kan zijn, ook grote en zelfs gevaarlijke valkuilen kan hebben. Want wat is spiritualiteit nou eigenlijk? Eén definitie is: 'je geestelijke levenshouding'. Dat kan je uiteraard heel breed zien.

Natuurlijk is er, binnen de spirituele gemeenschap, altijd een gevaar op spirituele scams; mensen die je belazeren, of je afhankelijk van zich maken. Ook wordt er vaak gesproken over 'vals licht'. Dat is een vorm van schijnspiritualiteit, waarbij het lijkt alsof je bezig bent met groei, maar eigenlijk uit je kracht wordt gehaald. Zeker nu, in tijden waarin het zwaar is, merk ik dit vaak om me heen en ik wil graag een paar voorbeelden uitlichten. Mensen die zich hier niet van bewust zijn draaien namelijk vaak ongemerkt in cirkels rond. Bovendien zijn we allemaal mens, en kan ieder van ons altijd in een valkuil stappen. Je bewust zijn hiervan verkleint deze kans, of kan zorgen voor snellere herkenning als het je een keer overkomt.

Alles is licht en liefde

Misschien heb je het wel eens meegemaakt. Iemand begint in een groep over een wat zwaarder onderwerp, waarop er wordt gezegd dat je beter van onderwerp kan veranderen, want ''alles waar je op focust groeit'', dus kan je je beter alleen op mooie dingen richten.

Dat waar je op focust groeit is natuurlijk waar, maar dat mag niet betekenen dat alles wat donker is weggekeken moet worden. Het leven en de mens heeft nu eenmaal mooie en minder mooie kanten. Er is een groot verschil tussen weten dat er duisternis is en het niet voeden, of het bestaan ervan ontkennen. Doe je dit wel, dan kan dat zelfs gevaarlijk zijn. Er wordt wel eens gezegd: de grootste truc van de duivel is mensen laten denken dat hij niet bestaat. En hier zit veel wijsheid in. Het ontkennen van duisternis maakt het namelijk niet kleiner maar groter. Het kan zich dan namelijk buiten jouw zicht wortelen in je leven. Je besteedt er immers geen aandacht aan. Zie het als onkruid dat gaat woekeren in je tuin. Als je doet alsof het er niet is, dan heb je al snel een kleine jungle die de overhand neemt. De enige manier om het te verwijderen is door elk onkruidplantje, van groot tot klein, te bekijken en weg te halen. Zo kan je ook het beste met donkerte omgaan: door juist het licht erop te laten schijnen. Alleen door het aandacht te geven en onder ogen te zien kan je het oplossen.

De spiritueel kluizenaar

Een ernstig gevolg van het niet willen zien en erkennen van donkerte, is dat je als het ware spiritueel kluizenaar kan worden. Alles wat jij ziet als ''negatief'' of ''lage trilling'' ban je uit je leven, zodat je er niet mee hoeft te leren omgaan. Onder de mantel van positiviteit en 'licht en liefde' bouw je een omgeving die veilig is. Maar veilig is niet altijd bevordelijk voor groei. Het is heel makkelijk om compleet ''zen'' te zijn op je bergtop in de Himalaya, maar in hoeverre kan je dit serene gevoel vasthouden als je weer in de drukke stad bent? Alleen door geconfronteerd te worden met verschillende energieën, kan je testen hoe sterk je geestelijk bent. Zoals het gezegde luidt: een schip in de haven is veilig, maar dat is niet waar een schip voor gemaakt is. Zonder avontuur ook geen groei.

Een spiritueel kluizenaar heeft vaak ook een groot ego. Want hoe bepaalt hij wie meer en minder spiritueel ontwikkeld is dan hij?

Hoger-lager denken

Dat brengt me op het volgende. Wat ik vaak in mijn omgeving heb gehoord zijn opmerkingen als: ''die zit in een hogere trilling'' of ''die kan dieper kijken'' of ''die leeft nog in een lagere frequentie''. We zijn in onze maatschappij helaas geprogrammeerd om te denken in termen van hoger en lager. Het begint al in ons schoolsysteem, waar je een hoger of lager cijfer krijgt afhankelijk van je prestatie. Dit gebeurt zelfs bij vakken als tekenen, wat behoorlijk bizar is als je erover nadenkt. Het hiërarchie- denken is dus menselijk, maar wederom een valkuil. Het gevaar is namelijk dat je onbewust creëert dat je meer respect moet hebben voor iemand die in jouw ogen meer spiritueel ontwikkeld is dan de ander. Maar is dat terecht? Want wie bepaald of iemand meer of minder spiritueel ontwikkeld is? En is iedereen op elk aspect in zijn leven even ver? We zijn van tijd tot tijd allemaal amateurs en specialisten. Het hangt er maar net van af op welk gebied we meer ervaring hebben opgedaan. Om iemand dus het label ''hoge of lage trilling'' te geven is erg kort door de bocht. Als je hier in doorslaat dan kan het zelfs een veroordeling worden. Ironisch genoeg zorgen veroordelingen vaak weer voor een stagnatie in je spirituele groei. Dus terwijl je iemand aan het labelen bent als ''spiritueel (onder)ontwikkeld'' ben je daarmee je eigen spirituele ontwikkeling aan het ondermijnen. Je ego neemt namelijk de overhand zonder dat je dat door hebt. We hebben dit allemaal wel eens gedaan. Als je eenmaal doorhebt dat je dit aan het doen bent, zorg dan dat je je hier los van maakt. Probeer er een les uit te halen voor jezelf. Op deze manier zorgt de gebeurtenis niet voor stagnatie maar juist voor groei. Uiteindelijk zou het mooi zijn als iedereen zich niet alleen realiseert dat alles in het leven holistisch, gelijkwaardig en dus één is, maar dat we dit ook echt gaan naleven.

Spiritualiteit uit het boekje

Het is heel goed als je weet hoe het allemaal zou moeten zijn. Want zelfs dát hebben we vaak nog niet helemaal goed voor ogen. We zijn allemaal zoekende naar antwoorden op vragen, spirituele ontwikkeling en geluk. Als je eenmaal betreft een bepaald onderwerp dóór hebt hoe het zou moeten dan heb je de eerste stap gezet. Je hebt weer een stuk bewustwording meegemaakt en ziet een aspect van je leven wat helderder. Nu komt alleen de volgende stap: het daadwerkelijk naleven van de theorie. Of je je nou meer thuisvoelt in de esotherie, Islam, Buddhisme of het Christendom. De theorie en de praktijk zijn twee verschillende dingen. Je kan de heilige boeken volledig uit je hoofd kennen, maar nu dien je het ook toe te passen. We hebben als mensen vaak de neiging om goed te weten hoe het moet, en dit ook aan anderen te vertellen, maar vergeten soms om het zelf na te leven. Het wordt vaak onderschat en is iets waar men alert op moet zijn. Leef je echt de normen en waarden na waarin je zelf gelooft? Dit is stof tot nadenken en kan weer leiden tot nieuwe inzichten.

Spiritualiteit met een deadline

Tot slot: val niet in de valkuil van moeten leven met een spirituele deadline. We hebben soms het gevoel dat we ons koste wat het kost zo snel mogelijk moeten ontwikkelen. Omdat we anders achterblijven, of minder dan anderen zijn (daar heb je het hoger-lager denken weer) of niet hard genoeg ons best doen. Waarom? We zijn eeuwig. Vergeet dat niet! Dat betekent dus dat je letterlijk alle tijd hebt. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat je volledig passief moet gaan leven, maar ook niet dat als een razende alle spirituele boeken moet lezen die je maar kunt vinden en je voor alle cursussen moet inschrijven die je tegenkomt. Zoek de balans. Kijk in het moment wat goed voelt, neem de tijd, gun jezelf rust wanneer nodig en..... go with the flow!

Liefs,

Joëlle

---